Assassins Apprentice

Geschreven bij Assassins Apprentice

Dit is het eerste deel uit de Farseer trilogie, en volgens mij ook het eerste boek van Robin Hobb. Het verhaal is in de ik-vorm geschreven, een vorm die ik meestal mijd, maar ik had het boek toch al gekocht, dus why not. Na een uurtje lezen was ik verkocht. De schrijfsteil is heel mooi en gedetailleerd, en zowel de manier waarop dingen worden beschreven als de dialoog en de personages zuigen je helemaal op in het boek. Dat het in de ik-vorm is geschreven is heel goed, want het stelt je in staat je helemaal in te leven in de wereld van FitzChivalry. Na het lezen moet ik haast omschakelen om weer verder te gaan in mijn eigen leven, zegmaar. Zo goed is het. Het boek kent een aantal hele ontroerende scenes die me nog altijd bijblijven. Ik ben inmiddels halverwege deel II, en ook die is weer onwijs goed. Ik ga nu weer snel lezen ;)

Geschreven bij Assassins Apprentice

Dit is al bijna een klassieker. Robin Hobb is een vrouw, ze schrijft al vanaf 1971 en heeft verschillende prijzen gewonnen. Assasin's Apprentice is het eerste deel van de Farseer trilogie, de Farseers zijn een koninklijke familie zoals ook George Martin een koninklijke familie in de hoofdrol heeft genomen met zijn Game of Thrones. De hoofdpersoon is een bastaard uit de koninklijke bloedlijn, die op jonge leeftijd opeens op de stoep van het paleis gedumpt wordt. Daarna vond ik het even wennen, zonder veel achtergrondinfo val je in het verhaal. Het menselijke aspect van het in de steek gelaten kind, waar eigenlijk niemand raad mee weet, knaagt een beetje. Maar dan ontwikkelt het verhaal zich en het spint zich zeer boeiend uit over delen van 500 tot 700 pagina's per deel. Week na week en soms dag na dag volg je Fitzchivalry op de voet, hij heeft een magische band met dieren, wordt opgeleid tot spion en sluipmoordenaar, en hij heeft veel vijanden. Vanwege de Zeitgeist zijn er nogal wat vergelijkingen met Game of Trones; allebei de schrijvers zijn begonnen met schrijven in 1971, Assasin's Apprentice komt uit in 1995 en Game of Thrones in 1996. Alleen bij Hobb zijn de karakters wat meer uitgewerkt, misschien omdat het een vrouw is?

Geschreven bij Assassins Apprentice

Ik kocht dit boek omdat Hobb zou komen om een fantasy evenement waar ik naartoe zou gaan en ik wilde weten of de mensen die allemaal zo enthousiast waren over haar komst een goede reden hadden. Mijn conclusie? Ja, ze hebben een zeer zeer zeer zeer goede reden om enthousiast te zijn want ze is een geweldige schrijver! Ik kan eerlijk zeggen dat dit een van de beste fantasy boeken is die ik ooit gelezen heb in mijn hele leven. Het verhaal is diep, met geweldige personages en een geweldig plot. Na het afronden van een hoofdstuk kon ik het niet helpen, maar moest ik er even over nadenken, even alles analyseren en bedenken wat er eigenlijk allemaal wel en niet met Fitz gebeurd was in dat hoofdstuk. En ik kon dit doen na elk hoofdstuk omdat er altijd wel iets gebeurt met de arme jongen. En het wordt nooit saai! Een ander leuk ding aan de hoofdstukken is dat ze allemaal beginnen met een stukje geschiedenis: dingen zoals hoe het benoemen van kinderen wordt gedaan of hoe sommige koningen iets hadden gedaan. Hierdoor krijg je een beter begrip van de wereld waar Fitz in leeft en het maakt bepaalde acties logischer. Ik kan blijven doorgaan en doorgaan over hoe geweldig dit boek is, maar ik denk dat het beter is dat je het koopt en het vervolgens zelf ontdek.