Geschreven bij De voedselzandloper
Dit boek is niets anders dan een koolhydraatarm dieet. zo zijn afvalmethoden als Atkins, Sonja Bakker, het soepdieet en alle andere dieten de hemel in geprezen. In dat kader lijkt dit op niet meer dan de volgende afvalhype. Er zitten een aantal minpunten aan dit boek. De auteur gaat uit van aannames, is onvolledig en heeft het vaak bij het verkeerde eind:
- De auteur stelt dat vlees niet goed zou zijn, enkel 'omdat dit vroeger niet door de mens zou zijn gegeten'. Dit is onzin. Vlees heeft altijd op het menu van de mens gestaan, ook in de oudheid. De mens wist te overleven door alles te eten wat hij kon krijgen, dus ook vlees.
- De auteur zegt dat het eten van brood niet goed zou zijn. Dit vanwege dezelfde reden die hij bij vlees aanhaalt. Ook dit is onzin. De mens heeft altijd brood gegeten.
Het probleem is ook niet het brood, maar het ingredient tarwe. Dat is in zijn huidige vorm vanwege productieverbetering dermate gemodificeerd dat het nog nauwelijks lijkt op het brood van vroeger. In het huidige tarwe zit bijna niets meer van voedingstoffen. Het probleem is bovendien dat het in heel veel voeding is toegevoegd,waardoor we veel te veel van die gemodificeerde troep binnenkrijgen. Met spelt is bijvoorbeeld niets mis.
- Kris Verburgh raadt het drinken van melk af, wederom vanwege de reden 'dat de mens dit van oudsher nooit dronk' (wat onzin is, de mens heeft altijd melk gedronken). Hij stelt dat je genoeg calcium kunt halen uit het eten van groenten. Dit is onjuist, je zou meer dan 10 kilo groenten per dag moeten eten om aan je minimale calciumbehoefte te komen.
- Kris Verburgh spreekt zichzelf ook meerdere malen tegen. Zo zegt hij in het begin van het boek dat proteinen slecht zijn omdat het veroudering bevordert, later prijst hij echter paddestoelen aan, juist omdat ze zoveel proteinen hebben.
Wat betreft tofoe hult de auteur zich helemaal in stilzwijgen, en geeft hij zelfs letterlijk toe dat hij de resultaten niet kent. Wel prijst hij tofoe aan als een goed voedingsmiddel.
- Groene thee zou een probaat middel zijn tegen genitale wratten, welke volgens de auteur zouden uitmonden in kanker. Dit is niet waar, deze wratten zijn heel anders omdat ze veroorzaakt worden door een virus.
Groene thee zou dit volgens de auteur genezen. Dit is onmogelijk. Er bestaat geen enkel geneesmiddel tegen het HPV virus.
- Ook durft de auteur te beweren dat grote hoeveelheden cholesterol niet de oorzaak zijn van hart- en vaatziekten. Dit is echter een van de grootste oorzaken ervan. Ik vind het gevaarlijk om zomaar te stellen dat cholesterol geen oorzaak is van de nummer 1 doodsoorzaak in Nederland, alleen maar omdat het 'lichaam zelf ook cholesterol aanmaakt', zoals de auteur zegt.
- Bijna elke voeding die de auteur beschrijft is volgens hem een soort wondermiddel tegen alle vormen van kanker, van groene thee tot broccoli tot chocolade. Alles wat hij beschrijft zou de kans op kanker met tientallen procenten verlagen. Voor deze claims levert hij echter geen bewijs anders dan enkele specifiek kleinschalige onderzoeken met zeer eenzijdig geinterpreteerde resultaten.
- Het toppunt is echter dat hij claimt dat sporten geen effect heeft op gewichtsverlies. Iedereen die op regelmatige basis gesport heeft weet dat dit onzin is - van sporten val je wel degelijk af. Een simpel rekensommetje van calorieen erin en eraf.
Wel is het van belang om te weten wat er in het lichaam gebeurt als er gesport wordt. Metabolistische processen worden in gang gezet en het lichaam bepaalt vervolgens waar het de voedingstoffen
vandaan haalt.
In dit verband is het ook jammer dat hij het begrip ketose maar zijdelings aanhaalt, dit is een metabolistisch principe dat van essentieel belang is voor het principe van vetopslag.
Samengevat lijkt het een interessant boek, maar als je je er verder in verdiept blijkt het niet meer dan de zoveelste dieethype te zijn waar uiteindelijk maar een persoon beter van wordt: Kris Verburgh zelf.