Geschreven bij Ik ben (s)normaal
ditmaal een bundel met compacte colums van 2 pagina's, waarvan je blijft lezen. Leuke en soms ook droeve gebeurtenissen zijn opgetekend, waarbij de kleinburgerlijkheid van de mensen wordt uitgetekend. Schrijver ondergaat alles onderkoeld, wordt nergens echt warm van en beziet het van afstand, zonder zich een oordeel aan te matigen, hij blijft een buitenstaander die zelf niet betrokken is bij de gebeurtenissen. Ronduit hilarisch is zijn verslag van zijn gokverslaving, waarbij hij met 3 farao's op een rij de jackpot wint doch enlel een chocolade paashaas krijgt als prijs in plaats van heel veel euro, zoals hij had verwacht. Bijzonder zijn ook zijn ontboezemingen over zijn inmiddels overleden vader en zijn moeder nadien, die een fraai inkijkje in de familieverhoudingen geven. Bekende Nederlanders worden op ironische wijze de maat genomen. Kortom, een waardige opvolger van de eerder verschenen bundelingen, je kijkt alweer naar het vervolg uit.