Geschreven bij Kronieken van de Onderwereld 1 - Stad van Beenderen
Korte Inhoud :
De 15 jarige Clary gaat samen met haar beste vriend Simon naar een club om haar 16de verjaardag te vieren. In de club ziet ze opeens drie intimiderende getatoeëerde personen “een mens” vermoorden, voor dat ze dit kan vertellen aan iemand lost de persoon mysterieus op. Ze volgt de drie personen die haar zeggen dat ze schaduwjagers zijn : geheime krijgers die getraind zijn om kwaadaardige demonen te vernietigen en zo de mensenwereld beschermen. Op datzelfde moment wordt Clary’s moeder ontvoerd, en vraagt ze hulp aan de schaduwjagers om haar te helpen zoeken .Later ontdekt ze dat haar moeder, Joseline, schaduwjager blijkt te zijn die zich verstopt heeft in de mensenwereld voor één van gevaarlijkste schaduwjagers : Valentijn. Samen met met de drie schaduwjagers Jace, Alec en Izzy ( en haar beste vriend) probeert ze haar moeder te redden en de misdadige plannen van Valentijn tegen te houden.
Kritische Analyse :
Het is heel dik boek van 478 pg. Het begin is een beetje traag maar de moment dat Clary de moord ziet in de club kom alles in beweging en wil je zo snel mogelijk de volgende pagina lezen. Het verhaal zelf laat me denken aan de Harry Potter wereld :magische wezens, gevaarlijke vijanden en hoofdpersonage die nieuwe dingen over zichzelf kom te weten. “ Waarom hoor ik dit nu pas , dat mijn moeder met valentijn getrouwd was.” (pg.153). Het meeste interessante aan het boek zijn de personages. De manier waarop Clary reageert op de onverwachte nieuws dat er hele andere wereld is, het bestaan feeën, wolven, vampiers enz. is zeer realistisch. Ook het feit dat ze dit direct wilt vertellen aan haar beste vriend Simon is logisch want, het is iets dat iedereen zo doen als we in haar positie zaten. Mijn favoriete personages in het boek waren Jace, Izzy en Alec. Jace omdat hij charmant overkomt, een beetje arrogant is en voor humor zorgt. “ Die meisjes daar staren naar je”. Jace keek aangenaam voldaan “ Natuurlijk doen ze dat, ik ben woest aantrekkelijk”( pg.90)of “Hou op” Clary hield haar hand waarschuwend omhoog. ‘Ik ben nu echt niet in de stemming.’
‘Dat is voor het eerst dat een meisje dat tegen me zegt,’ mijmerde Jace.’(pg 120) Izzy is ook een van mijn favoriete personage,want in veel verhalen worden vrouwelijke personages vaak zwak afgebeeld, moeten altijd gered worden, is er geen echte personage opbouw. Hier vindt je dat niet , Izzy wordt afgebeeld als een stoere beeldschone meid, die veel geeft om haar broers en die demonen vermoord in lange hakken. Ze is ook zeer open-minded en zo’n personage is altijd geweldig om te lezen. Als laatste heb je Alec. Hij wordt in het begin afgebeeld als een serieuze personage die zeer afstandelijk is van Clary . “ Hoor eens we doen niet aan magie oké? Hij keek Clary niet aan. “ Dat is alles wat je hoeft te weten” (pg.88) Hij volgt regels op helpt en komt vaak in problemen door Jace ,maar naargelang het verhaal doorgaat ziet men dat hij zachtaardige persoon kan zijn die heel veel geeft om zijn familie. De gebeurtenis in het verhaal die mij geraakt heeft is wanneer Alec gewond geraakt tijdens een gevecht tegen een demon en Jace het schuld helemaal op zichzelf zet. Het toont aan dat Jace echt geeft om Alec en laat ook zien dat hij niet altijd zelfzeker. “Mijn schuld, mijn eigen schuld, mijn eigen verschrikkelijke schuld.”(pg.345)
Eindoordeel :
Persoonlijk raad ik deze boek zeker aan voor mensen die houden van spanning, plottwisten en goede verhaallijn. Als je de eerste boek leest zal je sowieso de vervolg willen lezen. Dit boek beeldt de schaduwwereld goed in, het brengt het brengt het echt tot leven,waardoor mensen met een goede verbeelding zich perfect kunnen inleven in het boek.
