Op het spel

Ik ben gek op de boeken van Karen Rose, hoewel het formaat me echt elke keer weer tegenstaat. Ik dacht in eerste instantie dat dit een vrij dun boek was, maar nope, 656 pagina’s is nog steeds belachelijk veel. Samen met een vrij heftig verhaal, over kinderporno en mensenhandel, zorgt ervoor dat ik dit boek echt regelmatig even naast me neer moest leggen en dus niet als een trein door het boek ging. Ook had ik het idee dat het soms een beetje langdradig was op de een of andere manier.

Ik heb bij de vorige boeken van Karen Rose nooit echt het gevoel gehad dat ik de vorige boeken heb moeten lezen om het verhaal te snappen, maar bij deze moet je echt wel ‘In het donker‘ gelezen hebben om de complete verhaallijn te snappen. Met name de bizarre hoeveelheid personages en alle links tussen die personages is soms lastig te volgen, helemaal als je het vorige boek niet hebt gelezen.

Die hoeveelheid personages waren ook weer in het begin van dit boek overweldigend. Ik was bijna in staat om gewoon een overzichtje te maken van wie bij wie hoort en wie familie van elkaar is. Maar als je eenmaal verder in het boek zit, is het wel te doen. Het personage van de professor vond ik niet zo heel leuk, ik vond het met name irritant dat je er pas laat in het verhaal achter kwam wie het precies is, hier had wat mij betreft echt wat meer onthulling in mogen zitten.

Verhalen over kinderporno en mensenhandel zijn altijd heftig en dat was ook in ‘Op het spel’ het geval. Karen Rose beschrijft het zoals het is en dat vind ik aan de ene kant goed, maar aan de andere kant lees je een boek zoals een thriller ook wel een beetje voor je plezier. Dat plezier miste ik op sommige punten echt wel. Ik vond het heel heftig en dat zorgde soms voor tegenzin. Dat klinkt nu heel negatief, maar ik heb het boek zeker wel 3,5 ster gegeven. De ontwikkeling die vooral Kate Coppola doormaakt in dit boek vond ik zo ontzettend fijn, de emoties waren echt, rauw en ook de band tussen alle andere personages stond als een boom. Dat maakt dit ook wel weer een onwijs goed boek, omdat die personages en de relaties tussen iedereen zo belangrijk zijn voor de manier waarop ze deze zaak oplossen en er voor elkaar zijn.

Ondanks het heftige onderwerp vond ik het dan ook weer een goed boek van Karen Rose, hoewel ik nu wel hoop dat ze in haar volgende boek een andere hoofdpersoon kiest.

‘Op het spel’ van Karen Rose is het vervolg op ‘In het donker’ en die moet je echt wel gelezen hebben om het hele verhaal te begrijpen. Het blijft een heftig onderwerp, maar de persoonlijke relaties en ontwikkelingen maken het echt en zorgen ervoor dat je blijft lezen.

Geschreven bij Op het spel

Goed verhaal, maar ze heeft betere boeken geschreven. Persoonlijk vond ik het boek een beetje aanvoelen als het uitmelken van oude personages. Het is tijd dat ze aan een nieuw draadje begint met nieuwe personages.

Al met al niet een van mijn favorieten. Normaal lees ik Karen Rose achter elkaar uit, dit boek kon ik zonder moeite af en toe even wegleggen

Geschreven bij Op het spel

Ik vind het jammer dat er zo expliciet en veelvuldig over sex geschreven word. Ik ben absoluut niet preuts maar 50 tinten grijs is een kleuter blad vergeleken bij dit boek. Er zit ook geen vaart in, meer dan 700 pagina's en ik kom er bijna niet doorheen. En beetje jammer, ik had hoge verwachtingen van deze Karen Rose