In dit boek '21 lessen voor de 21ste eeuw' tracht Harari meer klaarheid te scheppen over de verbijsterende nieuwe mogelijkheden die er zijn en waarbij hij zich de vraag stelt 'hoe moeten we nu verder?' Reeds nu (2018) voelt de gewone man steeds vaker zijn eigen irrelevantie door de evolutie in de maatschappij - de wereld - en de (r)evolutie op technologisch vlak. Moeten wij nu 'hoop' koesteren of is de 'wanhoop' nabij? In elk geval staan wij voor mondiale uitdagingen waarbij zowat alles gaat veranderen. Het staat als een paal boven water dat de technische revolutie de komende decennia steeds onstuitbaarder zal worden en de mensheid voor grotere beproevingen zal stellen dan ooit te voren. Denken wij bv aan thema's zoals politiek, religie, onderwijs, de arbeidsmarkt, terrorisme, immigratie en integratie, ...
De gewone man zal al dit gepraat over technologie en ideologie aanvoelen als abstract en ver-van-mijn-bed, maar het levensechte vooruitzicht op de te verwachten massale werkloosheid of het persoonlijk werkloos zijn, zal niemand onberoerd laten. Gaat de gemiddelde mens wel het emotionele uithoudingsvermogen hebben voor een leven die voortdurend in verandering is. Met de grootste zekerheid kunnen wij stellen dat 'de verandering de enige constante' zal zijn!
In werkelijkheid zal de 21ste eeuw wel eens de meest ongelijke samenleving uit de geschiedenis kunnen teweeg brengen. Enerzijds wordt de kloof tussen landen gedicht door 'globalisering en internet' maar anderzijds dreigen de klassenverschillen te vergroten. De globalisering zal de wereld horizontaal verenigen door de landsgrenzen uit te wissen en tegelijkertijd de mensheid verdelen langs de verticale as. In grote ontwikkelingslanden als India, China, Zuid-Afrika, Brazilië, ... zou de ongelijkheid ongekende vormen aannemen zodra het gewone volk zijn economische waarde verliest.
'De wereld draait niet (meer) om jou!'. Ook al doen we extra ons best om via Facebook en Instagram van ons leven een positief verhaal te maken, blijven de vragen - Wie ben ik? Wat moet ik met mijn leven doen? Wat is de zin van het leven? ons bezighouden. Het is een fascinerend en angstaanjagend schouwspel hoe al die mensen talloze uren achter hun computer bezig zijn om een perfect 'Zelf (beeld)' te construeren en te verfraaien en zo gehecht raken aan hun eigen creaties en dat ze die gaan aanzien voor de waarheid voor henzelf.
Vroeger stond het individu centraal en de cultuur vormde de hoeksteen van de menselijke geschiedenis. In een tijdperk van kunstmatige intelligentie, info- en biotechnologie, klimaatverandering en cyberoorlog probeert de maatschappij zijn nieuw elan te vinden. Momenteel zitten wij midden in de immigratie problematiek waarbij Europa probeert een middenweg te vinden zonder destabilisatie van zijn eigen samenleving en zijn kernwaarden. Hoe kunnen we onszelf en onze kinderen voorbereiden op een wereld met zulke radicale veranderingen en onzekerheden? Helaas weet niemand hoe de wereld en de arbeidsmarkt er in 2050 zal uitzien, laat staan in 2100, weten we ook niet wat voor vaardigheden mensen precies zullen nodig hebben! Het onderwijs dient te stoppen met het aanleveren van informatie. Veel belangrijker is het vermogen aan te leren om deze informatie te interpreteren. De kunst om het verschil te zien tussen waar en niet waar informatie - de waarheid voorbij - tussen het echte en het fake news. Het onderwijs zal zich opnieuw moeten heruitvinden door zich te richten op vier nieuwe vaardigheden: kritisch denken, communicatie, samenwerking en creativiteit. Het onderwijs of het eeuwig leren zal soelaas moeten brengen. De technologische ontwikkelingen zullen onze lichamen, hersenen en geesten modifiëren. Om blijvend mee te kunnen zal men het vermogen moeten hebben om nieuwe ideeën en producten te bedenken. Je zult vooral jezelf meermaals opnieuw moeten (her)uitvinden. Zelfs op jouw 50tigste zal je veerkracht