Wat mij betreft is dit boek essentiële kost voor mensen die worstelen met de gevolgen van angststoornis, codependentie, (C)PTSS, enzovoort. Het is met name gericht op het ombuigen van een negatieve houding t.o.v. de gevolgen van trauma naar een meer positieve houding. Het is niet zozeer de bedoeling de gevolgen van trauma te overwinnen maar de gevolgen juist te integreren als zijnde óók deel uitmakend van je ervaringen en je persoonlijkheid.
Het boek is niet makkelijk geschreven - maar laat je hierdoor niet ontmoedigen! Want nogmaals: de inhoud bevat cruciale houvast. Het is een new age boek, met (naar mijn smaak) onnodige want verwarrende verwijzingen naar alchemie, maar net zo goed is het ongelooflijk down to earth en heel liefdevol. Liefdevol in de zin van: oprecht en zonder loze beloften.
Op bladzijde 134 lees ik bijvoorbeeld: “Over sommige dingen die we meemaken zullen we nooit ‘heen komen’, en dat zou voor onze benadering van de heiligheid van onze menselijke ervaring ook volstrekt geen gepast doel of gezichtspunt zijn.” Of: “Het doel is dan niet een vaststaande toestand waarin we ‘genezen’ zijn, en met succes onze ervaring hebben gezuiverd van een aspect van wat we zijn, alsof dat een akelig, vreemde substantie zou zijn. De uitnodiging is om er in onszelf meer ruimte aan te bieden. Langzaam kunnen we wat bevroren en hard is geworden weer laten ontdooien en flexibel maken.” Dit zijn heel realistische uitgangspunten die helpen trauma meer te integreren en, door compassie en zelfliefde, zachter te maken.
Ik lees dit boek in stukken en brokken, kris-kras, met een pen erbij om dingen aan te strepen. Ik vind het een enorm bemoedigend boek wat me leert de gevolgen van mijn trauma vanuit een ander perspectief te zien. Ik was al bekend met ACT, meditatie en mindfulness en dit boek verdiept dat allemaal.