Heartstopper 1 - Nick en Charlie ontmoeten elkaar…

Mijn indruk van het genre ‘graphic novel’ was voorheen niet heel positief. Het deed me vooral heel erg denken aan een stripboek, maar dan in het formaat van een roman. Heartstopper heeft mijn gedachten definitief omgedraaid! Ondanks dat een graphic novel eigenlijk gewoon een stripboek voor (jong)volwassenen blijft, vond ik het verrassend genoeg goed werken voor dit verhaal.

In dit eerste deel van de Heartstopper-serie ontmoeten Nick en Charlie elkaar. Nick speelt rugby en is de populaire jongen van de school. Charlie is niet onpopulair, maar hij is vorig jaar gedwongen uit de kast gekomen en wordt daar nog wel eens mee gepest. Maar dan komen Charlie en Nick naast elkaar in de klas te zitten en raken ze aan de praat.

Alice Oseman, de auteur van dit boek, heeft bovenal de struggles en emoties van Charlie goed over weten te brengen. Dat lijkt mij best lastig als je maar weinig tekst hebt en via beeld gevoelens naar een lezer moet overbrengen. Toch is Oseman hier zeker goed in geslaagd. Ook de andere personages zijn goed tot leven gebracht. Ik ben gesmolten bij de eerste berichtjes die Nick en Charlie naar elkaar stuurde. Dit was zo lief. Daarnaast kwam ook aan bod hoe lastig het kan zijn om je eigen identiteit te ontdekken. Dat het heel moeilijk kan zijn als je het niet weet en er met niemand goed over kan praten. Oseman heeft dit op een mooie manier in het verhaal verwerkt.

Een belangrijk onderdeel van een graphic novel zijn natuurlijk de illustraties! Deze vormde een mooi geheel met het verhaal. In het begin vond ik het nog wat lastig om het verschil tussen Nick en Ben te zien, maar dit was vooral even wennen. Soms stonden de tekeningen ook iets te ver naar het midden van het boek. Dan moest ik het boek net iets te ver openbuigen voor mijn gevoel, maar gelukkig niet zo ver dat de rug brak. Wat ik wel heel goed vond aan de tekeningen was dat ze zowel vanuit het perspectief van Charlie waren gemaakt als vanuit het perspectief van Nick. Hierdoor was er veel variatie en kreeg het verhaal een extra dimensie.

Heartstopper is terecht razend populair. Ik kan niet wachten tot de rest van de serie verschijnt!

Op 20-jarige leeftijd debuteerde Alice Oseman met Solitare, een verhaal waarin Charlie en Nick maar bijfiguren waren. In de jaren daarna ontwikkelde zich langzaam hun verhaal in zowel woorden als illustraties. In dit eerste deel van de graphic novel-serie 'Heartstopper' ontmoeten Charlie en Nick elkaar. De Nederlandse vertaling is van de hand van Niels van Eekelen.

Charlie heeft een moeilijk jaar achter de rug. Nadat hij gedwongen uit de kast is gekomen, heeft hij vele pesterijen doorstaan, maar dat is gelukkig voorbij. Nick, een van de beste rugbyspelers van de school, zit een klas hoger en heeft de nodige verhalen over Charlie gehoord. Als de twee jongens door de nieuwe klassenindeling naast elkaar komen te zitten, verandert alles. Er ontpopt zich een fantastische vriendschap en Charlie krijgt gevoelens voor Nick. Ze brengen veel tijd met elkaar door en al snel worstelt Nick met zijn eigen gevoelens.

Voordat het verhaal van start gaat, staat er een content warning: lichamelijk geweld en verbale homofobie. Sommige onderwerpen kunnen lastig zijn om over te lezen, waardoor er de laatste jaren meer aandacht aan waarschuwingen over de inhoud van een boek wordt besteed. Zowel op de cover als de flaptekst wordt al duidelijk dat het hier om een homoseksuele relatie gaat. En hoewel de acceptatie rondom andere geaardheden steeds hoger ligt, is dit niet altijd zo en hoeft het ‘uit de kast komen’ daardoor ook niet makkelijker te zijn. In Heartstopper wordt dit hier en daar ook benadrukt, middels bijvoorbeeld andere scholieren die snerende opmerkingen maken of zich niet realiseren wat hun acties voor gevolgen kunnen hebben. Door de illustraties wordt het waarnemen van de gevolgen hiervan duidelijk zichtbaar.

Maar het verhaal draait lang niet alleen over de moeilijkere kanten waarmee de twee jongens te maken krijgen. De humor en de vriendschap die ze ontwikkelen spatten van de bladzijdes. De tekeningen zijn simpel, zonder kleur, maar behoorlijk expressief op de momenten dat Charlie en Nick hele dagen met elkaar doorbrengen. Het is zelfs met stilstaande afbeeldingen zó voor te stellen hoe de bewegingen eruit zouden zien.

De expressies op de gezichten zijn ook erg sterk. Vooral Charlies onzekerheid in het begin komt goed naar voren. De verwarde gevoelens van Nick zijn heel duidelijk op de momenten dat ze het samen de hele dag leuk hebben gehad. Zijn tegenstrijdige gevoelens zijn steeds vaker op zijn gezicht af te lezen. Al snel is te merken dat de twee als ze samen zijn het sterkst en meest op hun gemak zijn. Ondanks dat die klik er vanaf het begin af aan was, wordt die band gedurende het verhaal steeds sterker.

Er is in de opmaak van de bladzijdes rekening gehouden met lezers die niet of nauwelijks ervaring hebben met graphic novels. Als er veel spreekballonnetjes op één bladzijde staan waarin enkele gesprekpartners elkaar afwisselen, is er een klein hoofdje van de spreker in elk ballonnetje toegevoegd, zodat het duidelijk blijft wie wat zegt. Dit zullen niet alle lezers nodig hebben, maar het kan dienen als handig geheugensteuntje en het zorgt voor een soort komische en luchtige sfeer in het verhaal.

De manieren waarop gedachtes van de personages tussen de afbeeldingen door zijn toegevoegd is vrij beeldend. De omlijning past vaak perfect bij het gevoel dat de auteur ermee wil overbrengen op de lezer. En hoewel het er simpel uit ziet, lijkt er veel aandacht en denkwerk achter te zitten. Zoals wanneer er een shot van een hele kamer voorbijkomt. Daarin zijn ook meer details te zien dan je in eerste instantie zal opmerken. Zo zijn er muziekposters en andere kleine details die bij lezers van dit genre herkenning zullen opwekken.

De uiteindelijke ontknoping is zowel verwachtingsvol en romantisch als hartverscheurend. Een perfect moment voor een verpletterende cliffhanger om de lezers nieuwsgierig te maken naar het vervolg.

Nick en Charlie ontmoeten elkaar is het eerste deel van de populaire Heartstopper-serie van Alice Oseman. Deze serie bevat vijf graphic novels en vertelt het romantische en hartverwarmende LGBTQ+ liefdesverhaal van Nick en Charlie, dat jammer genoeg niet van een leien dakje loopt. Dit eerste deel haalt onderwerpen aan als vriendschap, ontluikende liefde, seksuele geaardheid en homofobie.

Nick is een zestienjarige jongen die houdt van rugby en lijkt te weten wat hij wilt in het leven. Maar niets is minder waar, want Nick worstelt met zijn gevoelens. Hij voelt zich meteen goed in Charlies buurt en er bloeit iets mooi tussen hen. Alleen weet Nick niet goed wat hij met deze gevoelens moet doen.
De veertienjarige Charlie is een introverte en onzekere jongen. Hij valt op jongens en is omwille van zijn seksuele geaardheid in het verleden gekwetst geweest. Dit heeft zijn sporen nagelaten. Maar Charlie is niet van plan zijn voorkeur door anderen te laten beïnvloeden, integendeel, hij heeft de zoektocht naar de perfecte jongen nog niet opgegeven.
De band die Nick en Charlie ontwikkelen is hartverwarmend en ik kijk ernaar uit om meer over hen te lezen.

Nick en Charlie ontmoeten elkaar bevat achteraan ook wat extra materiaal, zoals een playlist en fragmenten uit de dagboeken van de jongens, die een fijne aanvulling vormen op dit leuke verhaal.

Mijn eerste indruk was zeer positief. De cover is kleurrijk en mooi getekend en toen ik door het boek bladerde werd ik verrast door de leuke illustraties. Toch was ik wat teleurgesteld toen ik zag hoe weinig tekst het verhaal bevat. Ja ik weet het, dat is juist een eigenschap van een graphic novel. Dit is dan ook de eerste comic die ik las. Ik had geen ervaring en wist niet wat ik kon verwachten. Maar geen paniek, want de context die je mist door de weinige zinnen wordt rijkelijk weergegeven aan de hand van de illustraties. Toch lukte het me niet om hier ten volle van te genieten. Ik hou namelijk van gedetailleerde verhaallijnen, diepgaande conversaties tussen hoofdpersonages en uitvoerige beschrijvingen van omgeving en gebeurtenissen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik meer hou van het geschreven woord dan van getekende verhalen. Wat niet wegneemt dat deze comics een vermakelijke afwisseling vormen. Ik ga met veel plezier de vervolgdelen lezen.

Graag zou ik uitgeverij Best of Ya Books willen bedanken voor het recensie-exemplaar.