De Filosoof de Hond en de Bruiloft. Door: Barbara Stok.
Ik ben al jaren fan van Stok. Vooral hoe ze over zichzelf schreef en tekende sprak me heel hard aan. Het grote publiek leerde haar kennen door Vincent, haar beeldroman over Vincent van Gogh. Prachtig boek.
De Filosoof de Hond en de Bruiloft overtreft dit nog. In dit boek laat ze ons kennis maken met Hipparchia, één van de eerste vrouwen die filosoof werd. Haar ideeën zijn 2300 jaar later nog steeds actueel en relevant.
In de voor haar zo typische stijl (op het eerste gezicht eenvoudig in woord en beeld) neemt Stok ons mee naar Athene. Een wereld mijlenver van hier, in tijd en ruimte, maar eigenlijk op vele vlakken jammer genoeg nog geen spat veranderd. Het begin van de wereldwijde pandemie leek even een grootse ommekeer (op alle vlakken) teweeg te brengen maar die wind is even snel gaan liggen als ze was opgekomen.
Hipparchia en de filosoof Crates, in wiens voetsporen ze wil volgen, streven een zeer eenvoudige levenswijze na. Zij staan aan de wieg van de stoïcijnse filosofie. Ze waren bij de mensen thuis welkom met hun wijsheid en verzoenende woorden, al werden ze door de ‘maatschappij’ weggehoond als ‘honden’. Hipparchia en Crates zijn het soort mensen dat we momenteel zo hard nodig hebben. Gelukkig hebben we Barbara Stok om hen op ons pad te brengen.
De Filosoof de Hond en de Bruiloft is een prachtige, boeiende, maatschappelijk relevante beeldroman. Het is een boek met een boodschap, een feministisch eerbetoon én een leidraad voor het leven in één. Barbara Stok scheert hoge toppen. Ik duim dat ze dezelfde weg blijft bewandelen. Er zijn ongetwijfeld nog massa’s vrouwen die ze eer kan bewijzen en die ons levensbelangrijke lessen kunnen leren. Stok brengt licht en lucht in donkere dagen.