Geschreven bij Hoofdzaken - Een steekje los
Op de cover zien we de schrijfster op haar lip bijtend naar de titel boven haar kijken, wat ik persoonlijk een grappig en toepasselijke pose van haar vind. De titel lijkt geborduurd te zijn en bij de s van steekje is inderdaad een steekje los. De zacht warm roze tint op de achtergrond laat de titel, auteursnaam, ondertitel en andere details helder uitkomen, net als onderdelen op de rug van het boek. De achterkant heeft een witte ondergrond met daarop de tekst in het zwart geprint waardoor het geheel goed leesbaar is. Wellicht een relatief simpele cover maar volledig duidelijk in voorkomen en doel. Bovendien gaat het met name om de inhoud van het boek. Ook al heeft de kaft aan de binnenkant wel een heerlijke knal kleur, is de rest van de paperback inzichtelijk vormgegeven met o.a. een inhoudsopgave, verklarende hoofdstuk titels, voetnoten met informatie en nog veel meer zonder dat het te druk overkomt op mij als lezer. Het boek weegt niet zwaar en neemt gemakkelijk mee onderweg.
“Ik zwom zo nu en dan een stukje om een reddingsboei te vinden waaraan ik me vast kon klampen, maar elke keer als ik dacht dat ik in de buurt was, zwiepte een golf de boei voor mijn neus weg. En ik was moe van het trappelen.”
Inhoudelijk weet ter Haar met haar droge humor en inzichtelijke intelligentie de lezer goed te doordringen van de ernst van het hebben van een paniekstoornis gecombineerd met agorafobie. Het heeft op ontzettend veel manieren impact op alles in je leven. Soms, of juist vaak, op veel meer dan je denkt. Zowel voor degene met de stoornis(sen) maar ook voor alle mensen eromheen die er bij betrokken zijn direct of indirect. Iris verteld zo open en duidelijk haar verhaal, ik kan niets anders dan heel veel respect hebben voor haar, meevoelen en bewondering hebben voor hoe ze nog steeds elke dag heel hard werkt om beter en stabieler te worden. Stukje bij beetje met enige zelfspot, maar tevens met heel veel sterk zelfinzicht en op een informatieve manier beschrijft ze met soepele bewoording elke stap tot nu. Niet altijd makkelijk, soms verdrietig en pijnlijk maar meer nog heel erg dapper.
Wat mij ook weer zo schrijnend duidelijk wordt tijdens het lezen van dit boek is dat er zo’n hoge druk staat op de gezondheidszorg, in dit geval de mentale gezondheidszorg. Veel te lange wachttijden terwijl er zo hard hulp nodig is voor zoveel mensen in heel erg moeilijke en penibele situaties. Ook de grote doorstroom van medewerkers binnen de GGZ komt enigszins naar voren in de persoonlijke ervaring van Iris wat naar mijn idee ook niet altijd ter bevordering is van de desbetreffende patiënt. Maar goed hier draait het in ‘Een steekje los’ absoluut niet om maar het is iets waar ik me persoonlijk al lange tijd zorgen over maak. Ik hoop altijd dat door middel van dit soort boeken, de publiciteit rondom deze titels en schrijvers (Blossom Books Bold heeft meer aan te raden titels in hun portfolio bijvoorbeeld) ergens de juiste belletjes gaan rinkelen en er verandering komt.
“De wereld verging niet en ik vind mezelf nog steeds een goed mens.”
Terug naar dit boek. Een aanrader voor de persoon die zich op wat voor manier dan ook verwant voelt met het angstmonster in zijn of haar leven en daar hinder van ondervind. Een aanrader voor de held die niet weet wat angst is en voor ieder ander die hoe dan ook weleens met iemand in aanraking is gekomen die angstig was en dat niet begreep. Gewoon een fijn, vlot lezend verhaal vol met humor en de juiste informatieve verklaringen en goede bewegwijzering als je die nodig hebt.